Literatura od zawsze była przestrzenią, w której można zadawać najtrudniejsze pytania, szukać sensu i oswajać doświadczenia, których nie sposób wyrazić w codziennym życiu. Powieść jako forma wypowiedzi pozwala nie tylko opisać rzeczywistość, lecz także dotrzeć do tego, co niewidoczne – do emocji, wewnętrznych przeżyć, duchowych rozterek i moralnych dylematów. Współczesna proza coraz częściej skupia się na człowieku w kryzysie: jego samotności, zagubieniu i potrzebie zrozumienia samego siebie. To właśnie te uniwersalne, głęboko ludzkie wątki stanowią fundament najważniejszych opowieści – takich, które poruszają i zostają z czytelnikiem na długo. Jedną z nich jest powieść Antoniego Gryciuka „Samotność Boga” – dojrzała, przejmująca i niezwykle aktualna.
